w...w...w... widzę więc wchodzę

Tytuł :  " w...w...w... - widzę więc wchodzę "         

autor :  Krystyna Melita  

Właśnie wybieram się na wystawę moich prac do MBP we Włocławku. Mam tremę, bo nie widziałam w całości wydruków . Zaufałam na całej linii drukarni i bibliotece. Mogę tylko podziękować wszystkim za możliwość pokazania moich poszukiwań między słowem a przestrzenią wezbranego koloru grafiki rastrowej.

Postanowiłam zrobić niespodziankę na blogu i opublikować (w tym samym czasie co trwająca wystawa) prace z wystawy i kilka dodatkowych. 

Zamieściłam przekształcenia, które zatrzymały mnie na chwilę przy sobie i zaistniały  jako stabilizatory uciekającego czasu.

Szukam prostych obrazów i słów, by potem łączyć je, wrzucać w  zatłoczony 

i skomplikowany cyfrowy świat . Zaprezentowane prace to tylko mała cząstka moich poszukiwań. Dopóki widzę ....

Dzisiejsze obrazy to kawałeczki naszego miasta , ptaki, codzienność widziana przez kształtowani cyfrowej przestrzeni. 

"w...w...w... - widzę więc wchodzę" - wirtualne decyzje , które są odbiciem zwyczajnych wewnętrznych potrzeb i poszukiwań człowieka. 

poszukiwaniaposzukiwaniaposzukiwaniaposzukiwaniaposzukiwania

poszukiwaniaposzukiwaniaposzukiwaniaposzukiwaniaposzukiwania

rozglądaj się za blaskiem 

zapraszaj nieustannie pogodę ducha

w progi swego życia

by polubiła Cię i zamieszkała

dzieliła się z Tobą swoim słońcem

za dnia i  nocą

przemożnie

rozświetli wszelkie myśli

uciszy lęki

pobudzi do wesela ptaki

wiatr i ciszę     

rozświetli wszelkie myśli

uciszy lęki

pobudzi do wesela ptaki

wiatr i ciszę  

   

rozświetli wszelkie myśli

uciszy lęki

pobudzi do wesela ptaki

wiatr i ciszę 

    

rozświetli wszelkie myśli

uciszy lęki

pobudzi do wesela ptaki

wiatr i ciszę     

wartośćczłowieczeństwawartośćczłowieczeństwawartośćczłowieczeństwa

wartośćczłowieczeństwawartośćczłowieczeństwa

Poznaj oblicze mądrej dobroci

Dbaj w sercu o przyjaźń z dobrem 

niczym doświadczony ogrodnik

o  pełen wyjątkowych  kwiatów ogród

Pielęgnuj dobromyślność w swoim umyśle

niczym sadownik o swój drogocenny sad

z mnóstwem gatunków owocujących drzew

Poszukuj dobroistnienia i zapraszaj tam ludzi

niech przekonają się

że istnieje

Twórz z pasją i opisuj dobroczynienie 

Dobrotworzenie

jak naukowiec  

odkrywający kolejną  tajemnicę świata

dzięki której istniejemy    

Włocławskie gawrony ze Zbiegniewskiej

Powyżej mur na ul.Żeromskiego we Włocławku stał się  inspiracją do pokazania ptaków, których nie zauważamy przechodząc niemal obok nich. 

Włocławski gołąb na Plantach 

uśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmi

uśmiechnij się przed snem

kiedy noc zrzuca swój płaszcz na twe okno

pozwalając smugom światła mrugać do Ciebie

uśmiechnij się przed snem

kiedy chłód zatrzymuje się w progu 

a ciepło otula miękkością

uśmiechnij się przed snem

kiedy myślisz o planach na jutro

i nie wiesz co uda się zrobić

uśmiechaj się

ustami duszy

na zapas życia

by radość rozświetlała

swym blaskiem

drogę przed Tobą  

uśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmiechnijsięuśmi

***

Zaufaj

miara trudu podzielona 

w cząstkach 

przykłada swą rozpiętość

do skali Twej wytrzymałości

dziwisz się 

jak to wszystko znosisz

jedno przemija

nadchodzi drugie 

oczekiwania pozostają

by spotkać się

z wypełnieniem

w gotowości przyjmowania

nabrzmiałych z obfitości

zapewnień nadziei 

...nie poddawaj się smutkowi

bo zamieszka z Tobą w pracy i domu

stanie się wiernym przyjacielem

osnuje gruby kokon wokół Ciebie

i zdusi wszelką radość   

Zapach nowego dnia

przyjdzie nad ranem

rozłoży delikatnie swoje skrzydła

uniesie do słów codziennego dnia

uśmiechniesz się

a może zapłaczesz

życie to skarb

Ty żyjesz 

dryfujące łaknienie

bo jak dostrzegać

gdy oczu nie ma

bo jak słyszeć

gdy uszu brak

bo jak kochać 

miłością wzniosłą

gdy serce utonęło

w nadmiarze 

nieistotnych spraw

Słuszne motywacje nie tłumaczą  złych decyzji

Kilka słów o przedmiotowości

Przedmiotowość nie lubi 

kiedy słyszysz, widzisz i mówisz.

 Przyjmuje to jako atak.

Przedmiotowość lubi postawić człowieka do kąta. 

Zastanawia się tylko, czy podsypać więcej grochu czy szkła.

Przedmiotowość  zwiastunem manipulacji.  

Nie bądź aktorem w jej scenariuszu.

Przedmiotowość pozwala sobie 

na porządek dziobania.

Przedmiotowość nie jest zainteresowana 

Twoją odpowiedzią na pytanie : 

"Co teraz czujesz?"

Przedmiotowość nie odróżnia chwastów od kwiatów, 

szkodników od harmonii w naturze.

Przedmiotowe traktowanie odbywa się we wszystkich kierunkach: 

prosto i ukośnie.

Po ścieżkach 

i przez grządki.

Przedmiotowość sympatyzuje z mobbingiem.

Przedmiotowość  widzi wokół siebie  

tylko  instrumenty.

Przedmiotowość ogranicza samą siebie i dostosowuje świat 

do swej krótkowzroczności.

Nie czyni się z dawania 

karania.

Marzenia pokonują złożoność przestrzeni ,

 by móc postawić pierwszy krok

w drodze do celu

Nieopanowany człowiek  jest jak odbezpieczony granat. 

Kiedy wybucha rani wokół wiele osób.

Bezczynność więzi czyny w lochu.

                        Życzliwość przekracza granice nieżyczliwości.

Serce jest jak ziemia. 

W bólu może rozpaść się na wiele kontynentów.

Nie przechwalaj się przed ludźmi, by nie nabrali do Ciebie obrzydzenia.

Zajrzyj do obaw czy są faktami.

Pośredniość jest potrzebna na czas pośredni. 

Nieujarzmiona  wrażliwość 

może podjąć za nas  

niewłaściwe decyzje.

Despotyzm nie znosi sprzeciwu. 

Znosi jaja bazyliszka.

Czasami trzeba pobyć ze świnią, by docenić gołębie.

Nie szukaj pochwał, gdy dobrą rzecz czynisz.

I tak nagroda Cię spotka chociaż teraz jej jeszcze nie widzisz.

Ciągłe mówienie o sobie staje się kryminalną zagadką.

Nienaprawiony błąd lubi wracać jak bumerang.

Nadzieja idzie zawsze przed Tobą.

Nie wyprzedzaj jej, 

by nie wpaść w ramiona beznadziei.

Szukaj drogi do mądrości, by nie tkwić 

w ruchomych piaskach głupoty.

Szukaj Mądrości w wyciszeniu. 

Szukaj równowagi a znajdziesz odpowiedź.

Przedmiotowość chce uprawiać Twój ogródek wciskając swoją motykę

w Twoje dłonie i nie pyta o zgodę na współpracę.

Zapomina się szlachetności

wzrusza mnie dobroć 

i przychylność

wzrusza mnie życzliwość 

człowieka do człowieka

trwałe gesty serca 

napełniają bogactwem zwykłe dni

by człowieczeństwo istniało

jeszcze za Twojego życia

byś posmakował prostej szlachetności

którą jesteśmy sobie winni okazywać 

w każdym fragmencie rozdziału 

 Przedmiotowość  zwiastunem manipulacji.  

Nie bądź aktorem w jej scenariuszu.

PosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłanyczłowiekPosyłany

Wypowiadane słowa  otwierają znane

 a nie poznane jeszcze

takich wyczekuję

by oglądać

Wypowiadane słowa istniejące

które uchylają odchyloną już zasłonę

do takich tęsknię

Wypowiadane słowa żyjące

nie zatrzymywane przez czas

które zatrzymują człowieka

nie zatrzymując go

Unoszące się słowa 

niczym delikatna gołębica osiadająca 

a ulatująca ulotną potęgą 

pochylone i tak ciche

że pozostaną na zawsze

słowa 

które przyszły z wieczności

pozwól im nabywać Ciebie    

***

Żal gasi zapał.

Człowiek agresywny jest jak zaminowane pole. 

Nigdy nie wiesz kiedy zrobisz o jeden krok za dużo na jego terenie.

Dziękuję za krótką wspólną wędrówkę po wystawie i tym blogu .

Mam nadzieję na nowy temat tym razem malując i rysując. Grafiką rastrową jestem po prostu zafascynowana od kilku lat i będę szukać w niej  dalszej drogi. Pozdrawiam. Krystyna Melita. 

22.30 - Wróciłam właśnie z wystawy i bardzo dziękuję wszystkim osobom , które przyszły i wspierały mnie.Oczywiście, że dopadło mnie wzruszenie.
Niech dopada. Tylko wtedy dzieją się dziwne rzeczy ze mną. Nie mogę mówić i twarz chce zatańczyć obertasa. Mam przerwę w fonii i natłok myśli napiera na drzwi, których nie mogę otworzyć, bo za nimi czekają bobry i nikt nie zniósłby takiego mazgolenia...
Oczywiście wzrusza mnie przychylność i życzliwość ludzi.Życzę zdrowia . Dobranoc.Melita